Στα νεότερα χρόνια ο λόγιος Δημήτριος Βικέλαςμαζί με το Γάλλο παιδαγωγό και λόγιο Πιέρ ντε Κουμπερτέν σκέφτηκαν την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή που ιδρύθηκε στις 23 Ιουνίου 1894, αποφάσισε ότι οι Αγώνες θα άρχιζαν ξανά και θα γινόντουσαν κάθε τέσσερα χρόνια σε διαφορετική χώρα.
Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στην Αθήνα το 1896. 'Aρχισαν στις 6 Απριλίου, ανήμερα του Πάσχα μπροστά σε 100.000 θεατές. 295 αθλητές από δεκαπέντε χώρες πήραν μέρος στην πρώτη Ολυμπιάδα. Μερικά αγωνίσματα, όπως τρέξιμο, πάλη, άλμα εις μήκος και ρίψη δίσκου διατηρήθηκαν από τους παλιούς αγώνες. Προστέθηκαν όμως και νέα αθλήματα, όπως η ποδηλασία, η ξιφασκία και η σκοποβολή. Ο νικητής του μαραθώνιου των 42 χιλιομέτρων ήταν ο Έλληνας Σπύρος Λούης. Στις πρώτες Ολυμπιάδες εκείνων των χρόνων δίνονταν μετάλλια μόνο σε εκείνους που έβγαιναν πρώτοι ή δεύτεροι.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν το δικό τους ύμνο. Τους στίχους έγραψε ο Έλληνας ποιητής Κωστής Παλαμάς(1869-1941) και τη μουσική συνέθεσε ο Έλληνας συνθέτηςΣπύρος Σαμάρας (1861-1917). Ο ύμνος των Ολυμπιακών αγώνων ακούστηκε για πρώτη φορά στην Ολυμπιάδα του Τόκιο το 1958.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν τη δική τους σημαία, που είναι άσπρη με πέντε κύκλους που συνδέονται μεταξύ τους. Κάθε κύκλος έχει διαφορετικό χρώμα που είναι μπλε, μαύρο, κόκκινο, κίτρινο και πράσινο. Οι κύκλοι αναπαριστούν και συμβολίζουν την ένωση των πέντε ηπείρων.
Στην έναρξη τελετής κάθε Ολυμπιάδας, ένας αθλητής από τη χώρα που φιλοξενεί τους αγώνες δίνει τον Ολυμπιακό όρκο εκ μέρους όλων όσων συμμετέχουν. Ο ολυμπιακός όρκος δόθηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βελγίου το 1920.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν τη δική τους φλόγα και δάδα, μια παράδοση που επέζησε από την αρχαιότητα. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε μία ιερή φλόγα που άναβε από τον ήλιο και έκαιγε συνεχώς στο βωμό της θεάς Ήρας καθ' όλη τη διάρκεια των αγώνων. Στη σύγχρονη εποχή, κάθε τέσσερα χρόνια, πριν από την έναρξη κάθε Ολυμπιάδας, γίνεται μία τελετή στην Ολυμπία. Κατά τη διάρκεια αυτής της τελετής η ολυμπιακή δάδα ανάβει με τη βοήθεια του ήλιου και την παίρνει η αντιπροσωπεία της χώρας που φιλοξενεί τους αγώνες εκείνη τη χρονιά. Στη συνέχεια αρχίζει ένα μακρύ ταξίδι μέχρι την άφιξη της φλόγας στη διοργανώτρια χώρα τη μέρα της τελετής έναρξης. Αυτή η δάδα ανάβει τη φλόγα στο Ολυμπιακό στάδιο της πόλης που φιλοξενεί τους αγώνες και καίει μέχρι την ημέρα της τελετής λήξης.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν το δικό τους μουσείο. Αυτό βρίσκεται στη Λοζάνη της Ελβετίας όπου είναι και η έδρα της διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Το μουσείο που βρίσκεται κοντά στην παραλία της λίμνης της Λοζάνης περιέχει εκθέματα σχετικά με την ιστορία και την εξέλιξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Το μουσείο επίσης περιλαμβάνει έργα τέχνης, οπτικοακουστικά θεάματα, αίθουσα συνεδρίων και βιβλιοθήκη με χιλιάδες έγγραφα σχετικά με τους αγώνες και την ιδέα του Ολυμπισμού.
Η επόμενη Ολυμπιάδα θα γίνει στη χώρα που πρώτη διοργάνωσε αυτό το γεγονός περίπου 30 αιώνες πριν. ΗΑθήνα θα φιλοξενήσει τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες από τις 13 ως τις 29 Αυγούστου του 2004. Θα φιλοξενήσει επίσης και τους Παραολυμπιακούς Αγώνες τοΣεπτέμβριο του 2004.
Οι εορτασμοί θα αρχίσουν το Μάιο του 2004 με την αφή της φλόγας στην Ολυμπία. Η δάδα θα μεταφερθεί και στις πέντε ηπείρους. Είναι προγραμματισμένο ότι η δάδα θα ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο για 35 ημέρες, θα επισκεφτεί 27 πόλεις και θα επιστρέψει στην Αθήνα για την τελετή έναρξης στις 13 Αυγούστου. Σε αυτό το ταξίδι ανά τον κόσμο θα περνάει από δρομέα σε δρομέα και υπολογίζεται ότι περίπου 10.000 αθλητές θα μεταφέρουν τη δάδα σε αυτήν την πορεία. Καθένας από αυτούς θα μεταφέρει τη δάδα για 300-5000 μέτρα.
Σε αυτήν την Ολυμπιάδα, για μια ακόμη φορά ο κόσμος κάνει κάποια βήματα προς τα εμπρός κοιτάζοντας τις ρίζες της ιστορίας. Στην αρχαία Ελλάδα κατά τη διάρκεια των Αγώνων, όλες οι χώρες σταματούσαν τους πολέμους και έκαναν εκεχειρία. Η Ελλάδα προσπαθεί να επαναφέρει αυτήν την ιδέα. Οι ελληνικές αρχές δουλεύουν σκληρά προς αυτήν την κατεύθυνση με σκοπό να πείσουν όλες τις χώρες να συμφωνήσουν και να υπογράψουν την συμφωνία για ανακωχή. Μερικές το έχουν ήδη κάνει.
Περιμένουμε όλοι με ανυπομονησία αυτό το γεγονός που καλεί όλα τα έθνη και τις χώρες του κόσμου σε ένα δίκαιο συναγωνισμό. Οι αθλητές δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι «Το πιο σημαντικό πράγμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι η νίκη, αλλά η συμμετοχή». Αυτά τα λόγια αντιπροσωπεύουν τα πιστεύω και τις αρχές του Ολυμπισμού στο πέρασμα των αιώνων.
Η Ολυμπιακή φλόγα είναι σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων. Αποτελώντας ανάμνηση της κλοπής της φωτιάς του θεού Δία από το Προμηθέα, η καταγωγή της οποίας βρίσκεται στην αρχαία Ελλάδα, οπότε και μια ιερή φλόγα αναβόταν από τις ακτίνες του ηλίου στην Ολυμπία και κρατούταν αναμμένη καθ’όλη τη διάρκεια των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων.
Η φλόγα αντιπροσώπευε την “προσπάθεια για τη νίκη”. Πρωτοεισήχθη στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1928 στο Άμστερνταμ. Από τότε η φλόγα συμβολίζει “το φώς του πνεύματος, τη γνώση και τη ζωή”.
Η λαμπαδηδρομία ξεκίνησε στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες και επανεμφανίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936. Αρχικά, ο δάδα αναβόταν στην Ολυμπία και έπειτα μεταφερόταν στην πόλη που θα φιλοξενούσε τους Αγώνες (λαμπαδηδρομία). Ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος μεταφέρει τη δάδα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης. Έπειτα η Ολυμπιακή φλόγα ανάβεται με τη βοήθεια της δάδας και παραμένει αναμμένη εως ότου σβηστεί κατά την τελετή λήξης. Η λαμπαδηδρομία συμβολίζει το πέρασμα των Ολυμπιακών παραδόσεων από τη μία γενιά στην επόμενη. 
( http://www.athensinfoguide.com/gr/olympic.htm)
( http://www.athensinfoguide.com/gr/olympic.htm)
Στην Ολυμπία βρίσκεται επίσης ο βωμός της Ολυμπιακης φλόγας, που μεταφέρεται κάθε τέσσερα χρόνια στην πόλη που φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το άναμμα της φλόγας γίνεται στω βωμό του Ναού της Ήρας και επιτυγχάνεται μέσω της σύγκλισης των ηλιακών ακτινών σε ένα μεταλλικό ανακλαστήρα. Αυτή η διαδικασία είναι μέρος μιας τελετουργίας που περιλαμβάνει την προσευχή και τον ύμνο προς τον θεό Απόλλωνα. Έπειτα η πρωθιέρεια μπαίνει στο στάδιο κρατώντας την, αναμμένη πλέον, δάδα την οποία παραδίδει στον πρώτο λαμπαδηδρόμο για να αρχίσει το ταξίδι της στα πέρατα της Γης.
Η Ολυμπιακή φλόγα σήμερα ανάβεται αρκετούς μήνες πριν από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην τοποθεσία διεξαγωγής των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία. Έντεκα ιέρειες, που απαρτίζονται από ηθοποιούς, ανάβουν τη φωτιά τοποθετώντας τη δάδα σε κοίλο παραβολικό καθρέπτη που συγκεντρώνει τις ακτίνες του ηλίου.
Η δάδα ύστερα μεταφέρεται στην πόλη που θα φιλοξενήσει τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες με τη μορφή λαμπαδηδρομίας. Αν και παραδοσιακά η φλόγα μεταφέρεται με τα πόδια, έχουν χρησιμοποιηθεί και άλλοι τρόποι μεταφοράς. Λαμπαδηδρόμοι έχουν διατελέσει αθλητές και σημαντικές προσωπικότητες, αλλά και πολλοί ανώνυμοι.
Η Ολυμπιακή λαμπαδηδρομία ολοκληρώνεται την ημέρα της τελετής έναρξης στο κύριο στάδιο διεξαγωγής των Αγώνων. Ο τελικός λαμπαδηδρόμος συνήθως κρατείται μυστικός μέχρι την τελευταία στιγμή και είναι συνήθως αθλητική προσωπικότητα της διοργανώτριας χώρας. Ο τελικός κομιστής της φλόγας τρέχει προς τον λέβητα, που είναι συνήθως τοποθετημένος στην κορυφή σειράς σκαλιών, και έπειτα χρησιμοποιεί τη δάδα για να ανάψει τη φωτιά μέσα στο στάδιο.
Είναι μεγάλη τιμή το να κληθεί κάποιος να ανάψει την Ολυμπιακή φλόγα. Αφότου αναφθεί, η φλόγα συνεχίζει να καίει καθ’όλη τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων και σβήνεται κατά την τελετή λήξης τους.
Ο Βαρώνος de Coubertin σχεδίασε την Ολυμπιακή σημαία το 1913-14. Απεικονίζει πέντε αλληλεμπλεκόμενους δακτυλίους (μπλέ, κίτρινος, μαύρος, πράσινος και κόκκινος) σε λευκό φόντο. Τα χρώματα των δακτυλίων βασίζονταν στο γεγονός ότι τουλάχιστον ένα από αυτά υπάρχει στη σημαία κάθε συμμετέχουσας χώρας. Οι πέντε αλληλεμπλεκόμενοι κύκλοι αντιπροσωπεύουν των πέντε ηπείρων και τη συνάντηση των αθλητών του κόσμου στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η Ολυμπιακή Σημαία χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1920 κατά την 7η Ολυμπιάδα στην Αμβέρσα του Βελγίου. Μεταφέρεται με τη συνοδεία πομπής κατά την εναρκτήρια τελετή κάθε Ολυμπιάδας. Στο τέλος των Αγώνων, η Ολυμπιακή Σημαία αρουσιάζεται στη διοργανώτρια πόλη των επόμενων Ολυμπιακών Αγώνων από την τωρινή πόλη διεξαγωγής των Αγώνων.
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Η Ολυμπιακή φλόγα
Από το 1896 μ.Χ., κάθε τέσσερα χρόνια, έφηβοι δρομείς οι κήρυκες των Ολυμπιακών αγώνων, ξεκινούν από την Ολυμπία για να φέρουν με πόδι φτερωτό το Ολυμπιακό φως μέχρι την πρωτεύουσα της χώρας που θα γίνουν οι αγώνες. Εκεί, θ’ αναφτεί στο Ολυμπιακό στάδιο και θα παραμείνει αναμμένη μέχρι το τέλος των αγώνων. Η Ολυμπιακή φλόγα συμβολίζει την αναγέννηση του Ολυμπιακού πνεύματος, του συναγωνισμού και της διατήρησης των αρχαίων ελληνικών αθλητικών ιδανικών.
Η Ολυμπιακή σημαία
Το 1913 ο Γάλλος Βαρόνος Πέτρος ντε Κουμπερτέν σχεδίασε την Ολυμπιακή σημαία, που συμβολίζει την ενότητα των πέντε ηπείρων κάτω από το Ολυμπιακό πνεύμα. Η σημαία αποτελείται από πέντε συμπλεγμένους κύκλους σε άσπρο φόντο. Τα χρώματα των κύκλων είναι: μπλε, κίτρινο, μαύρο, πράσινο και κόκκινο. Αυτά είναι τα χρώματα που χρησιμοποιούνται και για τις σημαίες όλου του κόσμου.
Η έναρξη των αγώνων
Η Ολυμπιάδα αρχίζει με παρέλαση των αθλητών που θ’ αγωνιστούν στο Ολυμπιακό στάδιο στο οποίο καταφθάνει ο δρομέας που φέρνει την Ολυμπιακή φλόγα. Πρώτοι στην παρέλαση πηγαίνουν οι Έλληνες αθλητές προς τιμή της αρχαίας Ελλάδας. Την έναρξη των αγώνων κάνει ο αρχηγός του κράτους που γίνονται οι αγώνες. Αμέσως υψώνεται η Ολυμπιακή σημαία.
Η συμμετοχή
Οι Ολυμπιακοί αγώνες διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια και αποτελούν το σημαντικότερο αθλητικό γεγονός του κόσμου. Σ’ αυτούς παίρνουν μέρος αθλητές όσων χωρών δηλώσουν συμμετοχή, συναγωνιζόμενοι στα ποικίλα αγωνίσματα της θερινής και χειμερινής Ολυμπιάδας. Οι αγώνες γίνονται σε διαφορετική πόλη κάθε φορά.
Κανονισμοί των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων
Η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες έχει αυστηρούς κανονισμούς. Οι αθλητές πρέπει να είναι ερασιτέχνες (να μην έχουν δηλαδή τον αθλητισμό σαν επάγγελμα) και η συμμετοχή τους πρέπει να εγκρίνεται από την επιτροπή Ολυμπιακών αγώνων της χώρας τους. Από τους Ολυμπιακούς αγώνες αποκλείονται όσοι αθλητές: α) Έχουν τιμηθεί με βραβείο αξίας μεγαλύτερης των 50 δολαρίων, β) όσοι έχουν χρησιμοποιήσει την αθλητική τους ιδιότητα για να κερδίσουν χρήματα ή για να επιτύχουν διορισμό σε κάποια θέση χωρίς να κατέχουν τα απαραίτητα προσόντα, γ) έχουν εκφράσει πρόθεση να γίνουν επαγγελματίες, δ) έχουν χρησιμοποιηθεί με αμοιβή για διδασκαλία του αγωνίσματός τους και ε) έχουν πάρει υποτροφία με κριτήριο την αθλητική ικανότητά τους.
Τα έπαθλα των νικητών
Τα έπαθλα δίνονται μετά από κάθε αγώνισμα. Τιμώνται οι τρεις πρώτοι νικητές οι οποίοι στέκονται πάνω σε ειδικό βάθρο. Κατά την τελετή της απονομής ακούγεται ο εθνικός ύμνος της χώρας του πρώτου νικητή και γίνεται η έπαρση των σημαιών των τριών πρώτων νικητών. Ο πρώτος νικητής παίρνει χρυσό μετάλλιο, ο δεύτερος αργυρό και ο τρίτος χάλκινο. Επίσης δίνονται τιμητικά διπλώματα για τους πρώτους έξι αθλητές και αναμνηστικά μετάλλια για όλους όσους πήραν μέρος στους αγώνες μ’ οποιονδήποτε τρόπο.
Η θερινή Ολυμπιάδα
Η θερινή Ολυμπιάδα περιλαμβάνει 22 αθλήματα. Κατατάσσονται στις εξής κατηγορίες:
Αθλητικά: Αγωνίσματα στίβου ( βάδην, δρόμου, άλματα και ρίψεις ). Ομαδικά αγωνίσματα ( ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χόκεϊ, βόλεϊ και η ποδηλασία ).
Μαχητικά: Οπλομαχία, πυγμαχία, τζούντο, πάλη (ελληνορωμαϊκή και ελεύθερη), σκοποβολή.
Γυμναστικά: Γυμναστικές ασκήσεις και άρση βαρών.
Αγωνίσματα υγρού στίβου: κολύμβηση, καταδύσεις, αγώνες με μονόξυλα, κωπηλασία, υδατοσφαίριση.
Σύγχρονο πένταθλο: ιππασία, οπλομαχία, σκοποβολή, κολύμβηση, ανώμαλος δρόμος.
Ιππικοί αγώνες (ατομικοί και ομαδικοί).
Η χειμερινή Ολυμπιάδα
Η χειμερινή Ολυμπιάδα καθιερώθηκε το 1924. Γίνεται σε διαφορετική εποχή και διαφορετικό τόπο από τη θερινή, αλλά πάντα στο ίδιο ημερολογιακό έτος. Τα αγωνίσματα της χειμερινής Ολυμπιάδας είναι εφτά.
Αγώνες ταχύτητας πάνω στον πάγο.
Καλλιτεχνικό πατινάζ.
Σκι στον πάγο.
Δίαθλο ( αγώνες ανωμάλου εδάφους και σκοποβολή ).
Αγώνες με μικρά και μεγάλα έλκηθρα.
Χόκεϊ στον πάγο.
Λήξη των Ολυμπιακών αγώνων
Η λήξη των Ολυμπιακών αγώνων κηρύσσεται από Ελλανοδίκη ο οποίος και προσκαλεί τους αθλητές στους αγώνες της επόμενης Ολυμπιάδας. Οι αθλητές προσέρχονται και πάλι στο στάδιο για τη σχετική τελετή κατά την οποία γίνεται η υποστολή της Ολυμπιακής σημαίας. Οι αθλητές τώρα δεν είναι παρατεταγμένοι κατά εθνικές ομάδες αλλά είναι ενωμένοι σε ένδειξη δεσμών φιλίας μεταξύ των χωρών τους.
